alfa

zelfstandig naamwoord
  1. De eerste letter van het Griekse alfabet, vaak gebruikt om het begin van iets aan te duiden of om een leidende positie aan te geven. zelfstandig naamwoord
    In de wiskunde wordt alfa vaak gebruikt als symbool voor een hoek.
    De alfa van de groep nam het voortouw in de discussie.
  2. Een persoon die uitblinkt in de geesteswetenschappen of een voorkeur heeft voor taal- en cultuurstudies. zelfstandig naamwoord
    Zij is een echte alfa; ze studeert literatuur en geschiedenis.
    Als alfa heeft hij meer interesse in filosofie dan in exacte wetenschappen.
  3. Een type persoonlijkheid dat dominant, zelfverzekerd en assertief is, vaak gebruikt in de context van sociale dynamiek. bijvoeglijk naamwoord
    Hij heeft een alfa persoonlijkheid en neemt vaak de leiding in projecten.
    In de groep was zij duidelijk de alfa, altijd klaar om beslissingen te nemen.